অৰ্থ সহ অসমীয়া জতুৱা ঠাঁচৰ সংগ্ৰহ (১)

অৰ্থ সহ অসমীয়া জতুৱা ঠাঁচৰ সংগ্ৰহ

দুই নাৱত দুই ভৰি ( দোধোৰ মোধোৰত পৰ )

ধোদৰ পচলা ( এলেহুৱা)

নোম টেঙৰ (অতি টেঙৰ)

পেটে ভাতে খা ( কোনোমতে জীয়াই থকা)

পানী কৰ ( নষ্ট কৰ)

চেঁচা পানী ঢলা ( আশা নষ্ট কৰা)

চকুৰ কূটা দাঁতৰ শাল ( শত্ৰু)

চকু চৰহা ( আনৰ ভালটো দেখি বেজাৰ পোৱা )

চিলিম ছিগ ( সকলো উপায় নোহোৱা হোৱা)

টিঙিৰি তুলা ( খঙত জ্বলি পকি উঠ)

টুপাই বুৰ মাৰ (থাউকতে মিছা মাত)

ঢৌতে খৰ মাৰ ( জঞ্জালৰ মাজতে আজৰি উলিওৱা)

তেজক পানী কৰ ( কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰ)

গোৰ মাৰি গংগাত পেলোৱা ( অনিচ্ছাবশতঃ উপকাৰ কৰা )

ঘৰ গোনা ( সদায় ঘৰত থকা)

চকুৰ পচাৰতে ( তুৰন্তে)

চকুত পৰ ( দৃষ্টিগোচৰ হ)

চকুত ধূলি মাৰ( ঠগন দিয়া)

গাখীৰতে ম’হৰ খুটি ( সুখৰ উপৰি সুখ)

গা পাতি ল ( লোকৰ কৰ্ম নিজৰ বুলি কৰা)